سلول‌های پوششی در ادرار

سلول‌های پوششی یا Epithelial Cells به سلول‌هایی گفته می‌شود که سطح داخلی اعضای مختلف بدن را می‌پوشانند. این سلول‌ها به طور طبیعی در لایه‌های مختلف پوست، دستگاه گوارش، دستگاه تنفسی و ادراری یافت می‌شوند.

در آزمایش ادرار، مشاهده سلول‌های پوششی می‌تواند اطلاعات مهمی در مورد وضعیت سلامت سیستم ادراری فرد ارائه دهد.

در این مقاله، به بررسی سلول‌های پوششی در آزمایش ادرار، انواع آن‌ها، علت‌های مشاهده این سلول‌ها در ادرار، و مقدار نرمال آن‌ها پرداخته می‌شود.

انواع سلول‌های پوششی در آزمایش ادرار

سلولهاي اپيتليال (Epithelial Cells) يا پوششي به سه دسته تقسیم میشوند. حدودا يك سوم انتهاي دستگاه ادراري تناسلي از سلولهاي اسكواموس و يك سوم مياني از سلولهاي ترانزيشنال و يك سوم ابتدا از سلولهاي رنال است.

در آزمایش ادرار، ممکن است سه نوع اصلی از سلول‌های پوششی مشاهده شود که هرکدام نشان‌دهنده وضعیت خاصی در سیستم ادراری هستند:

  1. سلول‌های پوششی انتقالی: این سلول‌ها به طور عمده در مثانه و نواحی بالاتر از مثانه مانند حالب‌ها و کلیه‌ها یافت می‌شوند. سلول‌های انتقالی در پاسخ به تغییرات در حجم مثانه یا جریان ادرار ممکن است تغییر شکل دهند. این سلول‌ها در موارد عفونت‌های ادراری یا التهاب‌های مثانه مشاهده می‌شوند.
  2. سلول‌های پوششی سنگفرشی: این سلول‌ها بیشتر در مجرای ادرار و قسمت‌های ابتدایی دستگاه ادراری یافت می‌شوند. سلول‌های سنگفرشی به طور طبیعی در ادرار مشاهده می‌شوند، اما افزایش تعداد آن‌ها می‌تواند نشان‌دهنده وجود التهاب یا عفونت در دستگاه ادراری باشد.
  3. سلول‌های پوششی کلیوی: این سلول‌ها از کلیه‌ها آمده و در مواردی که آسیب به کلیه یا بیماری‌های کلیوی وجود داشته باشد، ممکن است در ادرار ظاهر شوند. مشاهده این نوع سلول‌ها می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات کلیوی، مانند گلومرولونفریت یا آسیب‌های دیگر به بافت کلیه باشد.

آموزش کامل اصطلاحات و خواندن جواب آزمایش در برگه تحویلی

مقدار نرمال سلول‌های پوششی (Epithelial Cells) در آزمایش ادرار

مقدار نرمال سلول‌های پوششی (Epithelial Cells) در آزمایش ادرار به تعداد سلول‌ها در یک واحد حجم ادرار بستگی دارد. در بیشتر آزمایشات ادرار، مقدار نرمال سلول‌های پوششی باید در حد بسیار کم یا صفر باشد. این به این معناست که حضور تعداد کمی از این سلول‌ها در ادرار می‌تواند طبیعی باشد، اما افزایش تعداد آن‌ها ممکن است نشانه‌ای از مشکلاتی در دستگاه ادراری باشد. در اینجا، مقدار نرمال برای هر نوع سلول پوششی بررسی می‌شود:

  1. سلول‌های پوششی انتقالی: در آزمایش ادرار، معمولاً مشاهده یک یا دو سلول پوششی انتقالی در هر دید میکروسکوپی نرمال است. اگر تعداد سلول‌ها بیشتر از این باشد، ممکن است نشانه‌ای از التهاب یا عفونت در دستگاه ادراری باشد.
  2. سلول‌های پوششی سنگفرشی: تعداد کمی از سلول‌های سنگفرشی در ادرار معمولاً طبیعی است. حضور تعداد بیشتر این سلول‌ها می‌تواند نشان‌دهنده وجود التهاب یا عفونت در مجرای ادرار باشد.
  3. سلول‌های پوششی کلیوی: این نوع سلول‌ها باید در ادرار به ندرت مشاهده شوند. اگر سلول‌های پوششی کلیوی در ادرار مشاهده شوند، این ممکن است نشانه‌ای از آسیب کلیوی یا یک بیماری جدی مانند گلومرولونفریت باشد.

عکس سلول های پوششی

علل افزایش تعداد سلول‌های پوششی در ادرار

افزایش تعداد سلول‌های فوق در ادرار می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. در اینجا، به برخی از علل شایع افزایش سلول‌های پوششی در ادرار اشاره می‌کنیم:

  1. عفونت‌های ادراری: یکی از علل رایج مشاهده سلول‌های پوششی در ادرار، عفونت‌های ادراری است. عفونت مثانه، حالب یا کلیه‌ها می‌تواند باعث التهاب و تخریب بافت‌های پوششی و در نتیجه افزایش تعداد سلول‌ها در ادرار شود.
  2. سنگ کلیه: وجود سنگ‌های کلیه یا مجاری ادراری می‌تواند باعث آسیب به بافت‌های پوششی شود و به افزایش تعداد سلول‌های پوششی در ادرار منجر گردد.
  3. التهاب و آسیب به دستگاه ادراری: التهاب یا آسیب به هر یک از قسمت‌های دستگاه ادراری می‌تواند باعث آزاد شدن سلول‌های پوششی در ادرار شود. این مشکلات می‌توانند ناشی از عفونت‌های مزمن، بیماری‌های خودایمنی یا حتی جراحی‌های قبلی باشند.
  4. آسیب به کلیه‌ها: مشکلات کلیوی مانند گلومرولونفریت یا نارسایی کلیوی ممکن است باعث آسیب به سلول‌های پوششی کلیوی و آزاد شدن آن‌ها به درون ادرار شوند.
  5. مشکلات در مجرای ادرار: تنگی یا انسداد مجرای ادرار نیز می‌تواند منجر به افزایش تعداد سلول‌های پوششی در ادرار گردد.

تشخیص مشکلات با کمک سلول‌های پوششی در آزمایش ادرار

آزمایش ادرار یکی از مهم‌ترین ابزارهای تشخیص مشکلات دستگاه ادراری است. مشاهده این سلول ها در ادرار می‌تواند اطلاعات مهمی در مورد وضعیت سلامت بیمار به پزشک بدهد. بسته به نوع سلول‌ها و تعداد آن‌ها، پزشک می‌تواند تشخیص‌هایی مانند عفونت ادراری، التهاب مثانه، آسیب کلیه یا بیماری‌های مجاری ادراری را انجام دهد.

برای اطمینان از وجود مشکلات و تعیین درمان مناسب، معمولاً آزمایش‌های تکمیلی مانند کشت ادرار، آزمایش خون یا سونوگرافی دستگاه ادراری نیز تجویز می‌شود.

سلول‌های پوششی (Epithelial Cells) در آزمایش ادرار به عنوان نشانگرهایی از سلامت یا بیماری‌های دستگاه ادراری عمل می‌کنند. مقدار نرمال این سلول‌ها باید بسیار کم یا صفر باشد و افزایش تعداد آن‌ها می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات مختلفی در سیستم ادراری باشد. تشخیص دقیق مشکلات با استفاده از آزمایش ادرار و سایر آزمایش‌های تکمیلی، به پزشکان کمک می‌کند تا درمان مناسب را برای بیماران تجویز کنند.

اگر در آزمایش ادرار شما تعداد زیادی از این سلول ها مشاهده شد، مشاوره با پزشک متخصص ضروری است تا علت و درمان مناسب مشخص شود.

آزمایشگاه تشخیص طبی صدر

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


هشت × = 64