ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از شایع‌ترین ویروس‌های منتقل‌شونده از طریق تماس جنسی است که به بیش از ۱۰۰ نوع مختلف تقسیم می‌شود. این انواع به دو گروه کم‌خطر و پرخطر دسته‌بندی می‌شوند. HPV نوع ۱۸ یکی از سویه‌های پرخطر است که به دلیل پتانسیل بالای آن در ایجاد سرطان، توجه ویژه‌ای به آن می‌شود. این نوع ویروس، همراه با HPV نوع ۱۶، مسئول بیش از ۷۰ درصد موارد سرطان دهانه رحم در زنان است.
تفاوت HPV نوع ۱۸ با دیگر سویه‌ها در قدرت آن برای ایجاد تغییرات پیش‌سرطانی در بافت‌های بدن است. سویه‌های کم‌خطر مانند HPV نوع ۶ و ۱۱ معمولاً باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی یا مشکلات غیرسرطانی می‌شوند، اما HPV نوع ۱۸ می‌تواند در صورت عدم درمان، منجر به تغییرات سلولی در دهانه رحم، واژن، و حتی گلو شود. این تفاوت‌ها اهمیت بالای تشخیص زودهنگام و پیشگیری را برجسته می‌کند.
روش‌های تشخیص HPV نوع ۱۸
تشخیص HPV نوع ۱۸ معمولاً از طریق آزمایش‌های تخصصی انجام می‌شود. یکی از مهم‌ترین روش‌ها، آزمایش پاپ اسمیر (Pap smear) است که در زنان برای بررسی تغییرات غیرطبیعی سلول‌های دهانه رحم انجام می‌شود. اگر در این آزمایش نشانه‌هایی از تغییرات غیرطبیعی مشاهده شود، معمولاً آزمایش DNA HPV به‌صورت مکمل انجام می‌شود تا مشخص شود کدام سویه ویروس وجود دارد. همچنین روش‌های جدیدتری مانند آزمایش HPV mRNA نیز وجود دارد که تغییرات ژنتیکی مربوط به سویه‌های پرخطر را شناسایی می‌کند.
برای مردان، روش‌های تشخیصی کمتری وجود دارد، اما معاینه کلینیکی و نمونه‌برداری از بافت در صورت وجود ضایعات یا علائم مشکوک می‌تواند کمک‌کننده باشد. تشخیص زودهنگام HPV نوع ۱۸ می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از پیشرفت بیماری داشته باشد و اجازه دهد اقدامات درمانی به‌موقع انجام شوند.
آموزش کامل تفسیر جواب آزمایش پاپ اسمیر
روش‌های درمان HPV نوع ۱۸
درمان مستقیم برای از بین بردن ویروس HPV وجود ندارد، اما راهکارهایی برای مدیریت و درمان عوارض ناشی از آن در دسترس است. در صورتی که HPV نوع ۱۸ باعث تغییرات پیش‌سرطانی در بافت شود، پزشکان معمولاً از روش‌هایی مانند کرایوتراپی (انجماد بافت)، لیزر درمانی، یا LEEP برای برداشتن بافت‌های آسیب‌دیده استفاده می‌کنند.
همچنین در موارد پیشرفته‌تر ممکن است جراحی‌های گسترده‌تری برای برداشتن بافت‌های سرطانی انجام شود. برای تقویت سیستم ایمنی بدن، داروهای خاصی ممکن است تجویز شوند، اما مهم‌ترین اقدام پیشگیرانه، واکسیناسیون HPV است که از سنین نوجوانی قابل انجام است. واکسن‌هایی مانند واکسن گارداسیل و سرواریکس از افراد در برابر سویه‌های پرخطر، از جمله نوع ۱۸، محافظت می‌کنند.
HPV نوع ۱۸ در کدام گروه سنی شایع‌تر است؟
عفونت با HPV نوع ۱۸ معمولاً در سنین آغازین فعالیت جنسی شایع‌تر است و بیشترین گروه سنی در معرض خطر، افراد ۱۵ تا ۲۴ سال هستند. این مسئله به دلیل افزایش تماس جنسی و رفتارهای پرخطر در این سنین است که خطر انتقال ویروس را افزایش می‌دهد. مطالعات نشان می‌دهد که بیش از ۷۵ درصد از افرادی که در این بازه سنی فعالیت جنسی دارند، در مقطعی از زندگی خود به یکی از انواع HPV آلوده می‌شوند.
با این حال، بیشتر عفونت‌ها در این گروه سنی به دلیل عملکرد قوی سیستم ایمنی بدن به‌طور طبیعی از بین می‌روند. نگرانی اصلی در مورد HPV نوع ۱۸ به توانایی آن در ایجاد تغییرات سلولی پیش‌سرطانی و سرطانی است که ممکن است سال‌ها پس از عفونت اولیه بروز کند.
بنابراین، این ویروس می‌تواند افراد را در سنین بالاتر نیز تحت تأثیر قرار دهد. واکسیناسیون HPV قبل از شروع فعالیت جنسی، معمولاً در سنین ۹ تا ۱۴ سال، یکی از مؤثرترین راه‌ها برای پیشگیری از ابتلا به HPV نوع ۱۸ در گروه‌های سنی پرخطر است. همچنین آگاهی‌رسانی به جوانان در مورد راه‌های انتقال و اهمیت استفاده از وسایل محافظتی مانند کاندوم می‌تواند نقش مهمی در کاهش شیوع این ویروس داشته باشد.
آزمایش‌های رایج برای تشخیص HPV نوع ۱۸
تشخیص HPV نوع ۱۸ به دلیل ارتباط آن با سرطان‌های مختلف، به‌ویژه سرطان دهانه رحم، اهمیت بالایی دارد. یکی از رایج‌ترین آزمایش‌ها برای شناسایی این ویروس، آزمایش پاپ اسمیر (Pap smear) است که تغییرات غیرطبیعی در سلول‌های دهانه رحم را بررسی می‌کند. اگر نتایج این آزمایش غیرطبیعی باشد، ممکن است آزمایش تکمیلی DNA HPV انجام شود. این آزمایش به طور خاص وجود سویه‌های پرخطر، از جمله HPV نوع ۱۸، را در نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از دهانه رحم تشخیص می‌دهد.
روش دیگر، آزمایش HPV mRNA است که تغییرات ژنتیکی ناشی از فعالیت ویروس را بررسی می‌کند و حساسیت بالایی برای تشخیص سویه‌های پرخطر دارد. در برخی موارد، کولپوسکوپی نیز به‌عنوان یک روش تشخیصی تکمیلی استفاده می‌شود. این روش با استفاده از یک ابزار مخصوص، دهانه رحم را بزرگ‌نمایی کرده و نواحی آسیب‌دیده را برای نمونه‌برداری بررسی می‌کند.
برای مردان، روش‌های تشخیصی کمتری در دسترس است، اما در صورت وجود زگیل یا ضایعات مشکوک، نمونه‌برداری از ناحیه آسیب‌دیده و آزمایش HPV می‌تواند نوع ویروس را مشخص کند. در آزمایش‌های مدرن‌تر، استفاده از روش آزمایش PCR برای شناسایی DNA ویروس به‌صورت دقیق انجام می‌شود. این روش حساسیت بالایی دارد و می‌تواند حتی مقادیر کمی از ویروس را تشخیص دهد.
همچنین، برخی از آزمایشگاه‌ها از تست‌های ترکیبی که همزمان تغییرات سلولی و وجود ویروس را بررسی می‌کنند، استفاده می‌کنند. این آزمایش‌ها، به‌ویژه برای زنانی که در معرض خطر بالای عفونت هستند یا نتایج غیرطبیعی در آزمایش‌های قبلی داشته‌اند، توصیه می‌شود. تشخیص زودهنگام HPV نوع ۱۸ از طریق این آزمایش‌ها می‌تواند از پیشرفت بیماری به مراحل جدی‌تر جلوگیری کند.
مشاوره و آزمایش HPV در تبریز : 0414148
بدون دیدگاه