آنفولانزای نوع A علائم روش های تشخیص و درمان

آنفولانزای نوع A یکی از شایع ترین و در عین حال خطرناک ترین انواع ویروس آنفولانزا است که هر ساله موجب بروز اپیدمی های فصلی در نقاط مختلف جهان می شود. این بیماری ویروسی به دستگاه تنفسی حمله می کند و می تواند از افراد به یکدیگر منتقل شود.

شناخت دقیق علائم آنفولانزای نوع A و آگاهی از روش های تشخیص و درمان آن نقش مهمی در جلوگیری از گسترش و عوارض شدید این بیماری دارد. در ادامه به بررسی کامل علائم آنفولانزای نوع A روش های تشخیص و درمان های دارویی و خانگی آن می پردازیم.

بهترین و سریع ترین راه درمان آنفولانزا

معرفی و علت بروز آنفولانزای نوع A

آنفولانزای نوع A توسط ویروس های خانواده اورتومیکسوویریده ایجاد می شود. این ویروس قابلیت تغییر ژنتیکی بالایی دارد و به همین دلیل ممکن است هر ساله با گونه های جدیدی از آن مواجه شویم.

ویروس آنفولانزای نوع A هم انسان و هم حیوانات را آلوده می کند و از طریق تماس مستقیم با ترشحات تنفسی یا سرفه و عطسه فرد بیمار منتقل می شود. این نوع از آنفولانزا می تواند موجب بروز اپیدمی یا حتی پاندمی شود و در گذشته بیماری هایی مانند آنفولانزای اسپانیایی و آنفولانزای خوکی ناشی از این نوع بوده است.

معرفی: واکسن آنفولانزا برای کودکان

علائم آنفولانزای نوع A

علائم آنفولانزای نوع A معمولاً به صورت ناگهانی ظاهر می شوند و شدت آن ممکن است از خفیف تا شدید متفاوت باشد. علائم اصلی آنفولانزای نوع A شامل موارد زیر است:

1. تب بالا و ناگهانی که معمولاً بالاتر از 38 درجه است.
2. لرز و تعریق زیاد به خصوص در شب.
3. گلودرد و سوزش در ناحیه حلق.
4. سرفه خشک و مداوم که ممکن است باعث درد در قفسه سینه شود.
5. درد عضلانی شدید و احساس خستگی عمومی.
6. سردرد شدید به ویژه در ناحیه پیشانی.
7. گرفتگی یا آبریزش بینی.
8. بی اشتهایی و تهوع در برخی بیماران.
9. در موارد شدید تر تنگی نفس و درد قفسه سینه نیز مشاهده می شود.

در کودکان علائم ممکن است با تهوع اسهال و استفراغ همراه باشد در حالی که در سالمندان یا بیماران دارای سیستم ایمنی ضعیف علائم ممکن است خفیف تر اما خطرناک تر باشد.

راه های تشخیص آنفولانزای نوع A

تشخیص دقیق این بیماری برای انتخاب درمان مناسب بسیار اهمیت دارد. پزشک ابتدا از روی علائم بالینی مانند تب سرفه و درد عضلانی به آنفولانزا مشکوک می شود اما برای تأیید قطعی ممکن است از آزمایش های تخصصی استفاده کند.

1. آزمایش سریع آنفولانزا (RIDT): این تست در کمتر از نیم ساعت نتیجه می دهد و می تواند وجود ویروس آنفولانزای A یا B را مشخص کند.
2. تست PCR: دقیق ترین روش تشخیص است که نوع دقیق ویروس و زیرگونه آن را مشخص می کند.
3. کشت ویروس از نمونه ترشحات بینی یا حلق: این روش زمان بر است ولی برای تحقیقات و کنترل اپیدمی ها کاربرد دارد.
4. عکس قفسه سینه: در مواردی که علائم تنفسی شدید باشد برای بررسی عفونت ریوی یا ذات الریه استفاده می شود.

پیشنهاد مطالعه: ویروس آنفولانزای H1N1 چیست؟

درمان آنفولانزای نوع A

درمان آنفولانزای نوع A بسته به شدت بیماری و وضعیت عمومی بیمار متفاوت است. در بیشتر موارد این بیماری در عرض چند روز تا یک هفته با مراقبت های خانگی و استراحت بهبود می یابد اما در برخی بیماران ممکن است نیاز به درمان دارویی یا بستری در بیمارستان باشد.

درمان دارویی

پزشکان معمولاً از داروهای ضد ویروسی برای کاهش شدت علائم و کوتاه کردن دوره بیماری استفاده می کنند. مهم ترین داروهای ضد ویروسی عبارتند از:

1. اوسلتامیویر (تامیفلو): یکی از رایج ترین داروها برای درمان آنفولانزای نوع A است که باید در 48 ساعت اول پس از شروع علائم مصرف شود تا بیشترین اثر را داشته باشد.
2. زنامیویر (رلنزا): دارویی استنشاقی است که در بیماران با علائم شدید مورد استفاده قرار می گیرد.
3. پرامیویر و بالوکساویر: داروهای تزریقی یا خوراکی هستند که در موارد خاص تجویز می شوند.

مصرف خودسرانه دارو بدون نظر پزشک توصیه نمی شود زیرا ممکن است باعث بروز مقاومت دارویی یا عوارض جانبی شود.

درمان های خانگی و مراقبت های حمایتی

در کنار درمان دارویی رعایت برخی نکات مراقبتی می تواند روند بهبودی را سرعت بخشد و از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری کند.

• استراحت کافی برای کمک به بدن در مبارزه با ویروس.
• مصرف مایعات فراوان مانند آب سوپ و چای گیاهی برای جلوگیری از کم آبی بدن.
• استفاده از بخور برای کاهش گرفتگی بینی.
• مصرف داروهای تب بر مانند استامینوفن برای کاهش تب و درد.
• پوشاندن دهان هنگام سرفه و استفاده از ماسک در محیط های عمومی.
• شستشوی مرتب دست ها با آب و صابون برای جلوگیری از انتقال ویروس.

آموزش رایگان ترجمه جواب آزمایش

عوارض احتمالی آنفولانزای نوع A

در برخی بیماران به ویژه افراد دارای بیماری زمینه ای مانند دیابت بیماری قلبی یا ضعف سیستم ایمنی آنفولانزای نوع A می تواند منجر به بروز عوارض خطرناک شود. برخی از مهم ترین عوارض این بیماری شامل موارد زیر است:

• ذات الریه ویروسی یا باکتریایی
• التهاب عضله قلب (میوکاردیت)
• التهاب مغز یا مننژیت
• بدتر شدن بیماری های مزمن مانند آسم یا COPD
• نارسایی تنفسی در موارد شدید

پیشگیری از آنفولانزای نوع A

پیشگیری بهترین راه برای مقابله با آنفولانزاست. رعایت بهداشت فردی و استفاده از واکسن فصلی نقش مهمی در پیشگیری دارد.

1. تزریق واکسن آنفولانزا: هر ساله واکسن جدیدی برای پوشش دادن سویه های جدید ویروس تولید می شود و توصیه می شود همه افراد به ویژه کودکان سالمندان و بیماران مزمن از آن استفاده کنند.
2. شستشوی مرتب دست ها: یکی از ساده ترین و مؤثرترین راه های جلوگیری از انتقال ویروس است.
3. پرهیز از تماس نزدیک با افراد بیمار: به خصوص در فصل پاییز و زمستان.
4. استفاده از ماسک در مکان های شلوغ: برای کاهش احتمال استنشاق ذرات آلوده.
5. تهویه مناسب محیط زندگی: ویروس در محیط های بسته بیشتر پخش می شود.
6. تغذیه سالم و تقویت سیستم ایمنی: مصرف میوه سبزیجات و ویتامین C به بدن در مقابله با ویروس کمک می کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در بیشتر موارد آنفولانزای نوع A بدون نیاز به بستری درمان می شود اما اگر فرد دچار علائم زیر شد باید فوراً به پزشک مراجعه کند:

• تنگی نفس یا درد قفسه سینه
• تب بالای 39 درجه که با دارو پایین نمی آید
• علائم گیجی یا بیهوشی
• استفراغ شدید یا ناتوانی در خوردن مایعات
• علائم بازگشت تب پس از چند روز بهبودی

واکسیناسیون سالانه رعایت بهداشت فردی تغذیه سالم و استراحت کافی بهترین راه های محافظت در برابر ویروس آنفولانزای نوع A هستند. آگاهی از روش های تشخیص و درمان این بیماری نه تنها باعث حفظ سلامت فرد می شود بلکه نقش مهمی در کنترل شیوع آن در جامعه دارد.