آزمایش STD

بیماری‌های مقاربتی یا STD (به انگلیسی: Sexually Transmitted Diseases) به بیماری‌هایی گفته می‌شود که از طریق روابط جنسی، مقاربت جنسی یا تماس جنسی به افراد منتقل می‌شوند. این بیماری‌ها ممکن است توسط باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها یا پارازیت‌ها ایجاد شوند و می‌توانند عفونت‌های جنسی، زگیل، سرطان و بیماری‌های دیگر را در افراد عامل شود. برخی از معروف‌ترین بیماری‌های مقاربتی شامل هرپس، سیفیلیس، آلزایمر، کلامیدیا، گونوره و همچنین ایدز است.

آزمایش ایدز و علایم و علل HIV و پیشگیری آن

تشخیص بیماری های مقاربتی تست (STD)

برای تشخیص بیماری‌های مقاربتی (STD)، نمونه‌گیری مدفوع می‌تواند به عنوان یکی از روش‌های تشخیص استفاده شود. شرایط نمونه‌گیری مدفوع برای تشخیص STD عبارتند از:

1. انتخاب نمونه: نمونه‌گیری ادرار و یا مدفوع برای تشخیص STD می‌تواند به صورت تصادفی یا تصمیم‌گیری شده باشد. در نمونه‌گیری تصادفی، افراد به صورت تصادفی انتخاب می‌شوند و در نمونه‌گیری تصمیم‌گیری شده، فرد مورد نظر بر اساس معیارهای مشخصی انتخاب می‌شود.

2. حجم نمونه: حجم نمونه باید به گونه‌ای تعیین شود که نتایج قابل قبول و قابل استناد باشند. برای تعیین حجم نمونه مدفوع برای تشخیص STD، عواملی مانند سطح اطمینان مورد نظر، دقت مورد نظر و میزان پراکندگی داده‌ها باید در نظر گرفته شوند.

3. زمان نمونه‌گیری: زمان مناسب برای نمونه‌گیری مدفوع برای تشخیص STD باید در نظر گرفته شود. ممکن است برخی از شرایط مانند رژیم غذایی، داروهای مصرفی یا بیماری‌ها تأثیری بر روی نتایج نمونه‌گیری داشته باشند.

4. روش نمونه‌برداری: روش‌های مختلفی برای نمونه‌برداری مدفوع وجود دارد. مثلاً نمونه‌برداری با استفاده از کاسه‌ای، نمونه‌برداری با استفاده از لوله‌های نمونه‌برداری یا نمونه‌برداری با استفاده از دستگاه‌های خاص.

5. حفظ نمونه: نمونه‌های مدفوع برای تشخیص STD باید در شرایط مناسب حفظ شوند تا از تغییرات و تغییرات آلودگی جلوگیری شود. این شرایط شامل دمای مناسب، استفاده از ظروف مناسب و حفظ در شرایط بهداشتی است.

6. تجزیه و تحلیل نمونه: پس از جمع‌آوری نمونه‌ها، آنها باید به صورت مناسب تجزیه و تحلیل شوند. این شامل استفاده از روش‌های مختلف آزمایشگاهی برای تشخیص عوامل مختلف مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا سایر عوامل عفونی است.

تست std

راهنمای جامع دستورالعمل جمع آوری ادرار برای آزمایش کامل ادرار

علائم بیماری‎های مقاربتی STD

علائم بیماری‌های مقاربتی می‌توانند متنوع باشند و به بیماری خاصی که باعث عفونت شده است وابسته است. برخی از علائم شایع بیماری‌های مقاربتی شامل:

– قرمزی، خارش، سوزش یا التهاب در مناطق تناسلی
– قرمزی، خارش، سوزش یا التهاب در منطقه دهان و گلو
– ترشحات غیرعادی از مناطق تناسلی یا دهان
– آفت‌ها، زخم‌ها، بثورات، خراش‌ها یا تورم در مناطق تناسلی یا دهان
– درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
– درد یا تورم در منطقه لگن یا شکم
– خونریزی بین دوره‌های قاعدگی یا بعد از رابطه جنسی
– تغییرات در رنگ، بو یا محلول شدن ادرار
– تغییرات در وزن بدن، تب، خستگی یا سایر علائم عمومی بیماری

با این حال، بعضی از بیماری‌های مقاربتی ممکن است بدون نشانه‌های ظاهری باشند و در برخی موارد علائم ممکن است بعد از گذشت مدتی ظاهر شوند. به هر حال، در صورت تشخیص یا تردید در مورد بیماری مقاربتی، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

عوامل بیماری‎های مقاربتی STD

بیماری‌های مقاربتی جنسی (STD) توسط عوامل مختلفی ایجاد می‌شوند. برخی از این عوامل عبارتند از:

1. رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل مانع باروری: استفاده نکردن از کاندوم یا دیگر وسایل مانع باروری در هنگام رابطه جنسی، می‌تواند منجر به انتقال عفونت‌های جنسی شود.

2. تعداد زیادی شریک جنسی: داشتن تعداد زیادی شریک جنسی ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را افزایش دهد، زیرا افزایش احتمال برخورد با فردی که عفونت دارد را به همراه دارد.

3. عدم اطمینان از وضعیت سلامت جنسی هم‌جنس: در صورت داشتن رابطه جنسی با فرد هم‌جنس، عدم اطمینان از وضعیت سلامت جنسی طرف مقابل می‌تواند منجر به انتقال عفونت‌های جنسی شود.

4. عدم تست و درمان منظم: عدم تست و درمان منظم برای عفونت‌های جنسی می‌تواند باعث افزایش احتمال انتقال و گسترش بیماری‌ها شود.

5. مصرف مواد مخدر: مصرف مواد مخدر می‌تواند باعث کاهش آگاهی و مسئولیت در ارتباطات جنسی شود و در نتیجه احتمال انتقال عفونت‌های جنسی را افزایش دهد.

6. اشتراک سوزن و وسایل حاد آلت تناسلی: استفاده از سوزن‌ها و وسایل حاد آلت تناسلی بین افراد مختلف، می‌تواند عفونت‌های جنسی را منتقل کند.

7. عدم بهره‌برداری از خدمات بهداشت جنسی: عدم دسترسی به خدمات بهداشت جنسی، اطلاعات صحیح درباره روش‌های پیشگیری و درمان بیماری‌های جنسی و عدم توانایی در دسترسی به وسایل مانع باروری، می‌تواند باعث افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های مقاربتی شود.

نمونه‌برداری های رایج برای تشخیص بیماری های مقاربتی

1. آزمایش خون: برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند هپاتیت B و C، سیفیلیس و HIV با آزمایش خون قابل تشخیص هستند.

2. آزمایش ادرار: آزمایش ادرار می‌تواند برای تشخیص عفونت‌های مثانه، ادرار و اعضای تناسلی مورد استفاده قرار گیرد.

3. آزمایش اسکرینینگ: برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا و گونوره با استفاده از آزمایش اسکرینینگ قابل تشخیص هستند. در این آزمایش، نمونه ادرار یا پاپ اسمیر (نمونه‌برداری از رحم و گردن رحم) برای تشخیص عفونت بررسی می‌شود.

4. آزمایش پاپ اسمیر: آزمایش پاپ اسمیر برای تشخیص علائم سرطان رحم و عفونت‌های مقاربتی در زنان استفاده می‌شود. در این آزمایش، نمونه‌ای از سلول‌ها از گردن رحم و رحم برداشت می‌شود و در آزمایشگاه بررسی می‌شود.

5. آزمایش سرولوژی: برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند سیفیلیس و HIV با استفاده از آزمایش سرولوژی قابل تشخیص هستند. در این آزمایش، نمونه خون برای تشخیص آنتی‌بادی‌ها یا آنتی‌ژن‌ها در بدن بررسی می‌شود.

مهم است که درک کنید که برخی از بیماری‌های مقاربتی ممکن است بدون نشانه‌ها یا علائم آشکار بروز کنند، بنابراین توصیه می‌شود که در صورت داشتن رابطه جنسی خطرناک یا هرگونه شک و تردید، به تست در بهترین آزمایشگاه تشخیص طبی و مشاوره  و همچنین پزشک مراجعه کنید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


چهار − 3 =